Aby skonfigurować ustawienia karty sieciowej w Ubuntu, należy wykonać kilka kluczowych kroków – od rozpoznania sprzętu, przez wybór metody konfiguracji, po właściwą edycję plików lub wydanie poleceń. Poniżej znajduje się szczegółowy poradnik, który przeprowadzi Cię przez ten proces krok po kroku.
1. Sprawdzenie dostępnych interfejsów sieciowych
Zacznij od wyświetlenia wszystkich interfejsów sieciowych w systemie, aby poznasz ich nazwy (np. eth0, enp0s3, wlan0):
ip a lub
ifconfig -a Komenda ifconfig może nie być dostępna domyślnie, ponieważ jest przestarzała – zaleca się korzystanie z poleceń ip.
2. Wybór metody konfiguracji
W zależności od wersji Ubuntu i serwera/przeznaczenia możesz skonfigurować interfejs sieciowy:
- Za pomocą poleceń w terminalu (konfiguracja tymczasowa, ustawienia znikają po restarcie)
- Przez edycję plików konfiguracyjnych (konfiguracja trwała, polecana do serwerów)
/etc/netplan/*.yaml(Ubuntu 17.10 i nowsze)/etc/network/interfaces(starsze wersje Ubuntu, Debian)
3. Konfiguracja — tryb dynamiczny (DHCP) lub statyczny (manualny)
3.1. Konfiguracja przez Netplan (/etc/netplan/ – Ubuntu 18.04+, domyślnie servery)
- Odszukaj plik konfiguracyjny w katalogu
/etc/netplan/, np.:
ls -l /etc/netplan/ - Edytuj wybrany plik (przykład:
00-installer-config.yaml):
sudo nano /etc/netplan/00-installer-config.yaml - Przykład konfiguracji dla statycznego adresu IP:
network: version: 2 ethernets: enp0s3: dhcp4: no addresses: [192.168.1.100/24] gateway4: 192.168.1.1 nameservers: addresses: [8.8.8.8, 8.8.4.4] Dla adresacji dynamicznej (DHCP):
network: version: 2 ethernets: enp0s3: dhcp4: yes - Po zmianach zastosuj konfigurację:
sudo netplan apply Wyjaśnienia –
enp0s3— nazwa Twojego interfejsu sieciowego (może być inna)addresses— statyczny adres IP w formacie CIDR (np.192.168.1.100/24)gateway4— brama domyślna (najczęściej router)nameservers— serwery DNS (możesz podać własne lub Google:8.8.8.8,8.8.4.4).
3.2. Konfiguracja przez /etc/network/interfaces (starsze Ubuntu i Debian)
- Otwórz plik konfiguracyjny:
sudo nano /etc/network/interfaces - Przykładowa konfiguracja statyczna:
auto eth0 iface eth0 inet static address 192.168.1.101 netmask 255.255.255.0 gateway 192.168.1.1 dns-nameservers 8.8.8.8 8.8.4.4 Przykładowa konfiguracja dynamiczna:
auto eth0 iface eth0 inet dhcp - Aby wprowadzić zmiany bez restartu możesz zrestartować interfejs:
sudo ifdown eth0 && sudo ifup eth0 lub zrestartować usługę sieciową:
sudo systemctl restart networking Uwaga: Nazwa interfejsu (eth0) może się różnić!
4. Konfiguracja tymczasowa (bez rebootu) — polecenia ip/ifconfig
Możesz przypisać adres IP na chwilę, do kolejnego restartu:
sudo ip addr add 192.168.1.102/24 dev enp0s3 sudo ip route add default via 192.168.1.1 sudo echo "nameserver 8.8.8.8" >> /etc/resolv.conf Konfiguracja tymczasowa, zalecana tylko do testów lub diagnostyki.
5. Sprawdzenie działania i diagnostyka
- Sprawdź nowe ustawienia:
ip a - Sprawdź połączenie z bramą:
ping 192.168.1.1 - Sprawdź rozwiązywanie nazw DNS:
ping google.com 6. Typowe problemy i ich rozwiązania
- Sterowniki – Niektóre karty wymagają dodatkowych sterowników; sprawdź, czy system widzi interfejs (
ip a). - Błędy składni YAML – Przy edycji plików YAML dla Netplan, zachowaj wcięcia (spacje, nie tabulacje).
- Wyłączenie/włączenie interfejsu – Możesz wyłączyć i włączyć interfejs poleceniami:
sudo ip link set enp0s3 down sudo ip link set enp0s3 up - Zmiana nazw interfejsów – Aktualne Ubuntu zazwyczaj nie używa
eth0, ale np.enp0s3,ens33— sprawdzaj zawsze poprawną nazwę interfejsu!
Podsumowanie i zalecenia
Do trwałej konfiguracji serwerów Ubuntu zawsze używaj edycji plików konfiguracyjnych (/etc/netplan/ dla nowszych, /etc/network/interfaces dla starszych systemów). Do testów możesz wykorzystać polecenia ip. Pamiętaj o aktualizacji konfiguracji po każdej zmianie i weryfikacji ustawień przed przywróceniem pracy serwera.
Źródła:
