Autor: Norbert Barwicki

Norbert Barwicki pracuje z systemami Linux od 2007 roku, kiedy to zainstalował swoją pierwszą dystrybucję Ubuntu 7.04. Przez lata eksperymentował z ponad 15 różnymi dystrybucjami, w tym Fedora, Debian, Arch Linux i Gentoo, a od 2015 roku specjalizuje się w administracji serwerami opartymi na CentOS i Red Hat Enterprise Linux. Jako certyfikowany administrator Linux (RHCSA od 2018 roku) dzieli się swoją wiedzą na Linuksowo.pl, gdzie opublikował już ponad 100 artykułów pomagających użytkownikom w przejściu na świat open source.

Rozszerzenie pliku .kt oznacza plik zawierający kod źródłowy napisany w języku programowania Kotlin, będący plikiem tekstowym używanym głównie przez deweloperów w środowiskach takich jak IntelliJ IDEA czy Android Studio. Do czego służą pliki .kt? Pliki kt są wykorzystywane podczas tworzenia aplikacji (szczególnie mobilnych, np. na Androida) i przechowują funkcje, definicje oraz polecenia zgodne z językiem Kotlin. Aby otworzyć taki plik, niezbędne jest odpowiednie środowisko programistyczne, na przykład IntelliJ IDEA, Android Studio lub inne wspierające Kotlin. Pliki te można przenosić między różnymi systemami operacyjnymi, jednak poprawne otwarcie i edycja wymaga właściwego oprogramowania. Jak otworzyć lub przekonwertować plik .kt? Odpowiednie środowisko programistyczne…

Czytaj dalej

Plik z rozszerzeniem .JAVA to plik tekstowy zawierający kod źródłowy napisany w języku programowania Java, należący do kategorii plików deweloperskich (Developer Files). Jest to podstawowy format stosowany do tworzenia aplikacji w języku Java na różnych systemach operacyjnych, takich jak Windows, Mac i Linux. Struktura pliku .java Kod zapisany w pliku .JAVA jest zorganizowany klasami – strukturami obiektowymi, które umożliwiają tworzenie instancji obiektów w czasie działania programu. Plik .JAVA zazwyczaj zawiera jedną publiczną klasę, której nazwa musi odpowiadać nazwie pliku; może jednak zawierać także klasy niepubliczne. Kompilowanie i uruchamianie programów java Aby program zapisany w pliku .JAVA mógł zostać uruchomiony, plik…

Czytaj dalej

Rozszerzenie pliku .h jest używane głównie dla plików nagłówkowych w językach programowania C i C++. Są to tekstowe pliki developerskie, których zadaniem jest organizacja kodu, definiowanie interfejsów, deklaracji funkcji, typów danych oraz umożliwienie wielokrotnego ich wykorzystania w różnych miejscach projektu poprzez dyrektywę #include. Zawartość plików .h Pliki .h zawierają m.in.: prototypy funkcji (czyli ich deklaracje bez implementacji), definicje typów danych (np. struktury, unie, typedefy), deklaracje stałych, zmiennych oraz makra, referencje do innych bibliotek lub nagłówków. Zalety korzystania z plików .h Korzystanie z plików .h pozwala na lepszą modularność oraz czytelność kodu, a dzięki takiemu podziałowi łatwiej zarządzać większymi projektami. Ważną…

Czytaj dalej

Rozszerzenie pliku .CS to najczęściej plik kodu źródłowego napisany w języku programowania C# (C-Sharp), stworzonym przez Microsoft do użytku w ramach platformy .NET. Podstawowe informacje Pliki .CS zawierają kod źródłowy – po kompilacji generowany jest plik wykonywalny EXE lub biblioteka DLL; Najczęściej wykorzystywane podczas tworzenia aplikacji w Visual Studio – można je jednak edytować każdym edytorem tekstu, jak Notepad++ czy VS Code; Plik .CS jest plikiem tekstowym – zapisuje się w nim struktury języka: przestrzenie nazw (namespaces), klasy, zmienne i metody; Język C# charakteryzuje się silną typizacją – posiada zarządzanie pamięcią i wsparcie dla programowania obiektowego. Dodatkowe informacje pliki .CS…

Czytaj dalej

Plik z rozszerzeniem .CPP to plik źródłowy języka programowania C++ – zawiera on implementację funkcji, klas i algorytmów, które razem tworzą aplikację przed jej skompilowaniem. Pliki .CPP są podstawowym sposobem zapisu kodu źródłowego w C++. Najważniejsze informacje Plik .CPP stanowi tzw. plik implementacyjny – znajdują się w nim definicje funkcji oraz klas zadeklarowanych w odpowiadających im plikach nagłówkowych (.h); Projekt w C++ zwykle składa się z jednego lub wielu plików .CPP – które są kompilowane i łączone w całość, tworząc program wykonywalny; Rozdzielenie plików .h (nagłówkowych) i .cpp (implementacyjnych) – ułatwia zarządzanie dużymi projektami i podział pracy; Plik .CPP zapisuje…

Czytaj dalej

Plik z rozszerzeniem .CONFIG to plik konfiguracyjny służący do przechowywania ustawień aplikacji i systemów operacyjnych, wykorzystywany zwłaszcza przez programy na platformie Windows, w tym Visual Studio. Zawartość takich plików najczęściej zapisana jest w formacie tekstowym, zwykle XML, co pozwala na prostą edycję i odczyt zarówno przez programy, jak i użytkowników. Tego typu pliki są kluczowe w zarządzaniu konfiguracją systemów i aplikacji – umożliwiają dostosowanie działania programu bez potrzeby ingerencji w kod źródłowy. Główne zastosowanie plików .CONFIG obserwuje się w środowisku Microsoft .NET, gdzie definiują one m.in. łańcuchy połączeń do baz danych, ustawienia logowania, parametry usług oraz inne szczegóły działania aplikacji.…

Czytaj dalej

Plik z rozszerzeniem .CLASS to skompilowany plik języka Java, zawierający kod bajtowy, który jest wykonywany przez maszynę wirtualną Javy (JVM). Taki plik powstaje w wyniku kompilacji pliku źródłowego .java do postaci zrozumiałej dla JVM. Pliki .CLASS są kluczowym elementem w środowisku Java, ponieważ przechowują one kod wykonalny w postaci uniwersalnego formatu bajtowego niezależnego od platformy sprzętowej. Dzięki temu możliwe jest uruchamianie raz skompilowanych programów Java na różnych systemach operacyjnych bez potrzeby ponownej kompilacji. Nie można ich edytować w zwykłym edytorze tekstowym — aby zobaczyć kod źródłowy, należy zdekompilować plik .CLASS lub posiadać oryginalny plik .java. Pliki te są najczęściej otwierane…

Czytaj dalej

Plik z rozszerzeniem .C (lub .c) to plik źródłowy zawierający kod napisany w języku programowania C, rzadziej C++. Używany jest głównie przez programistów do tworzenia aplikacji i bibliotek, stanowiąc podstawowy element każdego projektu w tych językach. Plik .C może zawierać: pełny kod źródłowy całego programu lub pojedynczy fragment projektu (moduł), definicje funkcji (czyli ich ciała), zmienne (często o zasięgu ograniczonym do pliku), instrukcje i operacje głównego programu, do pliku .C załącza się pliki nagłówkowe (.h), które deklarują funkcje oraz typy wykorzystywane w kodzie. Najważniejsze cechy Pliki .C można otwierać i edytować w dowolnym edytorze tekstu, jednak najlepiej korzystać z edytorów…

Czytaj dalej
A close-up image of a CD partially ejected from a drive, showcasing soft lighting.

Dowiedz się, czym jest obraz płyty CD i obraz ISO oraz jak łatwo utworzyć i zarządzać plikami ISO. Odkryj zalety używania obrazów w wirtualnych napędach. Co to jest obraz płyty CD i obraz ISO? Obraz płyty CD, zwany też plikiem ISO, to cyfrowa reprodukcja całego dysku optycznego. Taki plik zawiera wszystkie dane, strukturę plików oraz metadane z oryginalnego nośnika. ISO często wykorzystuje się do archiwizacji i dystrybucji danych z tego rodzaju dysków. Dzięki temu możliwe jest zapisanie kompletnej zawartości płyty w jednym pliku, co znacząco upraszcza jej przechowywanie i obsługę. Format ten korzysta ze standardu zapisu danych dla dysków optycznych,…

Czytaj dalej
green and black digital device

Chcesz zainstalować Ubuntu obok Windows? Dowiedz się, jak przygotować system, utworzyć partycje i skonfigurować GRUB, aby cieszyć się dual bootem bez problemów. Dlaczego warto zainstalować Ubuntu obok Windows? Wielu użytkowników decyduje się na zainstalowanie Ubuntu obok Windowsa, co umożliwia korzystanie z obu systemów operacyjnych na jednym urządzeniu. Taki wybór daje możliwość czerpania korzyści z elastyczności Linuxa, nie tracąc przy tym dostępu do specyficznych funkcji i aplikacji dostępnych w Windowsie. Dual boot pozwala na łatwe przełączanie się między systemami według aktualnych potrzeb. To idealne rozwiązanie dla osób pragnących zgłębić możliwości Ubuntu bez konieczności rezygnacji z komfortu oferowanego przez Windows. Jest to…

Czytaj dalej